"Nieba prawie już nie było nad ziemią. Padał tylko śnieg taki gęsty i zimny, że nawet w grobach marzły ludzkie popioły. Któż jednak powie, że za tymi chmurami nie ma słońca?..."
Ile dziś skrzydeł ptasich spadło i zgasło, jakbyś sam w anielski ich trzepot się dostał? Rzeźbi cisza spokojny gotyk - blanki, miasto na maleńkich wieżach ostów. Płacz, płacz w rozdwojone wrota snów: po obłoki zasypany w spokój. Jak po szeregach głów, po głowach zasypanych, po stopniach zamarzłych powietrza wstępujesz najwyżej, w glorię marmurowych obłoków.
K.K.Baczyński, Śnieg
"Wschodnia Syberia (...) Była ona prawdziwym królestwem tajgi i najsroższej na świecie zimy. (...) Gdyby istniał Demon Zimy, to chyba tę właśnie krainę obrałby za królestwo."